Nagromadzenie ceramidów zwiększa ryzyko cukrzycy

| Zdrowie/uroda
Pazit Polak, CC

Udało się wyjaśnić, czemu ktoś szczupły może chorować na cukrzycę typu 2., a osoba otyła pozostaje zdrowa. Kluczem do rozwiązania zagadki jest nagromadzenie metabolitów tłuszczów - ceramidów.

Międzynarodowy zespół naukowców ustalił, że u singapurskich pacjentów, którzy przeszli operację wyłączenia żołądkowego, poziom ceramidów pozwalał wnioskować o cukrzycy lepiej niż otyłość. Mimo że wszyscy pacjenci byli otyli, ci, którzy nie chorowali na cukrzycę, mieli mniej ceramidów w tkance tłuszczowej.

Ceramidy wpływają na to, jak organizm zarządza składnikami odżywczymi. Oddziałują też na reakcje na insulinę i na spalanie kalorii - wyjaśnia dr Scott Summers z College'u Zdrowia Uniwersytetu Utah.

Kiedy ludzie się przejadają, produkują nadmiar kwasów tłuszczowych. Te mogą być magazynowane w organizmie jako trójglicerydy lub spalane, by uzyskać energię. U niektórych ludzi kwasy tłuszczowe są jednak przekształcane w ceramidy.

Wg Summersa, gdy ceramidy się akumulują, tkanka tłuszczowa przestaje normalnie funkcjonować, a tłuszcz "wylewa się" do naczyń lub serca i uszkadza tkanki peryferyjne. Dotąd szczegółowy mechanizm uszkodzenia pozostawał nieznany, ale dzięki 3-letniemu projektowi okazało się, że namiar ceramidów w ludzkich czy mysich adipocytach powoduje, że stają się one niewrażliwe na insulinę i nie są w stanie spalać kalorii.

Myszy stawały się też podatne na cukrzycę i stłuszczenie wątroby. Dla odmiany gryzonie z niższym poziomem ceramidów w tkance tłuszczowej okazały się mniej podatne na insulinooporność.

[...] Niektórzy szczupli ludzie zapadną na cukrzycę lub chorobę stłuszczeniową wątroby, jeśli coś takiego jak czynnik genetyczny uruchomi akumulację ceramidów [w ramach eksperymentów naukowcy usunęli m.in. gen odpowiadający za przekształcanie tłuszczów nasyconych w ceramidy] - podkreśla dr Bhagirath Chaurasia.

Obecnie trwają poszukiwania mutacji genetycznych, które predysponują ludzi do gromadzenia ceramidów oraz rozwoju otyłości i cukrzycy typu 2.

Summers przypomina, że w pewnych krajach Azji częstość występowania cukrzycy jest wyższa niż w USA, mimo że wskaźnik otyłości jest stosunkowo niski. Niektórzy ludzie nie są po prostu stworzeni do tłustej diety.

Bazując na uzyskanych wynikach, autorzy publikacji z pisma Cell Metabolism sugerują, że gdy ceramidy się gromadzą, tkanka tłuszczowa traci właściwości tkanki brunatnej i staje się biała. To uruchamia ciąg zdarzeń prowadzących do choroby.

Warto przypomnieć, że Summers już w 2007 r. opublikował badania, z których wynikało, że zahamowanie syntezy ceramidów u gryzoni zapobiega stłuszczeniowej chorobie wątroby i cukrzycy.

cukrzyca typu 2. otyłość ceramidy tkanka tłuszczowa Scott Summers Bhagirath Chaurasia