Mikrobiom jelitowy kondorowatych - prosty i bardzo skuteczny
Ptakom padlinożernym nie szkodzi potencjalnie bardzo toksyczna dieta, bo ich własny mikrobiom jelitowy poradzi sobie nawet z najbardziej śmiercionośnymi patogenami.
W najnowszym wydaniu Nature Communication ukazał się artykuł nt. mikrobiomu przewodu pokarmowego kondorowatych.
Ptaki ewidentnie wkładają głowę w padlinę; najokropniejszy w tym wszystkim wydaje się aspekt mikrobiologiczny - podkreśla prof. Lars Hansen z Uniwersytetu w Aarhus. Kondorowate jedzą głównie zwierzęta zabite na drogach, a te, zwłaszcza pancerniki, są nosicielami zarówno laseczek wąglika, jak i wywołujących trąd prątków Mycobacterium leprae. Rodzi się zatem podstawowe pytanie, jak ptaki to wytrzymują i czy rozprzestrzeniają patogeny.
Naukowcy z USA i Danii przyglądali się populacjom bakterii ze skóry głowy i jelita grubego 50 sępników czarnych (Coragyps atratus) i różowogłowych (Cathartes aura). Ustalili, że flora jelita jest zdominowana przez bakterie należące do klas Clostridia i Fusobacteria. U ludzi pierwsze z nich wywołują zatrucia pokarmowe, a drugie sprzyjają rakowi jelita grubego.
Spekulujemy, że ptaki utrzymują w przewodzie pokarmowym nieszkodliwe wersje laseczek zgorzeli gazowej [Clostridium perfringens], tak by na zasadzie probiotyku zajmowały one przestrzeń, którą mogłyby przejąć wersje patogenne - wyjaśnia Hansen.
Ponieważ Fusobacteria rozkładają również tkanki, kondorowate wydają się korzystać zarówno z ich właściwości trawiennych, jak i ochronnych.
Myślę, że to bardzo zaskakujący mikrobiom, bo jest wyjątkowo prosty, a zaledwie dwa taksony bakterii przejmują we władanie sporą część jelita.
Ponadto akademicy ustalili, że przewód pokarmowy tych padlinożerców jest bardzo kwaśny, co dodatkowo utrudnia patogenom przeżycie i przetrwanie.
[...] Kondorowate często dostają do wnętrza dużej padliny przez naturalne otwory w ciele. Zwłaszcza odbyt zwiększa prawdopodobieństwo połknięcia beztlenowych bakterii kałowych, takich jak Clostridia i Fusobacteria. Flora bakteryjna na głowie odzwierciedla de facto 3 mikrobiomy: skóry samego ptaka, gleby oraz padliny.
Jak podsumowują naukowcy, średnio próbki z jelita grubego zawierały 76 operacyjnych jednostek taksonomicznych (ang. operational taxonomic units, OTUs), a próbki ze skóry głowy 528.
Komentarze (0)