Najstarszy wielki pingwin
Niemiecko-nowozelandzki zespół odkrył skamieniałości olbrzymiego pingwina, który mierzył ok. 150 cm. Z wiekiem ok. 61 mln lat znalezisko datuje się na środkowy paleocen (zeland).
Ponieważ kości różnią się znacznie od innych w tym samym wieku, sugeruje to, że różnorodność pingwinów w paleocenie była większa niż zakładano. Mając to na uwadze, autorzy publikacji z pisma The Science of Nature postulują, że ewolucja pingwinów rozpoczęła się o wiele wcześniej niż się wydawało, prawdopodobnie jeszcze w erze dinozaurów. Tym samym pierwsze pingwiny mogły się pojawić już ponad 65 mln lat temu.
Paleontolodzy opowiadają, że kości kończyny dolnej olbrzymiego pingwina odkryto na stanowisku przy rzece Waipara w Nowej Zelandii, w lokalizacji typowej dla Waimanu manneringi. Wraz z tym gatunkiem należą one do najstarszych pingwinich skamieniałości na świecie.
Rozmiary skoku sugerują, że pingwin osiągał rozmiary eoceńskiego Anthropornis nordenskjoeldi, jednego z największych pingwinów znanych nauce (ptaki te ważyły ponad 80 kg, a ich długość całkowita przekraczała 1,65 m).
Skamieniałość ta w oczywisty sposób różni się od innych pozostałości pingwinów z tego samego okresu historii geologicznej. Zbadane przez nas kości kończyn dolnych pokazują, że za życia nowo opisany pingwin był znacznie większy od znanych wcześniej krewnych. Co więcej, reprezentuje gatunek bliżej spokrewniony z pingwinami z późniejszych okresów - podkreśla dr Gerald Mayr z Instytutu Badawczego i Muzeum Historii Naturalnej Senckenberga.
Ponieważ nowy pingwin żył ok. 61 mln lat temu, a antarktyczny A. nordenskjoeldi 33-45 mln lat temu, wskazuje to, że pingwiny osiągnęły duże rozmiary ciała dość wcześnie w historii ewolucyjnej, ok. 60 mln lat temu.
Mayr i koledzy z Canterbury Museum uważają, że "ich" pingwin różnił się od bardziej prymitywnych przedstawicieli rodzaju Waimanu sposobem lokomocji i przemieszczał się w pozycji wyprostowanej, charakterystycznie kiwając się na boki (chód przypominał współczesne pingwiny).
Komentarze (0)