Nietknięty grobowiec etruskiego księcia

| Humanistyka
NormanEinstein, CC BY-SA 3.0

We Włoszech znaleziono nietknięty grób etruskiego możnego, być może spokrewnionego z królem Rzymu Tarkwiniuszem Starym. Niezwykłego odkrycia dokonano w miasteczku Tarquinia, która w przeszłości było ważnym miastem etruskim. Naukowcy mają nadzieję, że grobowiec rzuci nieco światła na kryjąca wiele tajemnic kulturę i historię Etrusków.

Lud ten wciąż stanowi zagadkę dla historyków. Wiadomo, że Etruskowie nie byli Indoeuropejczykami, nie wiemy jednak skąd pochodzili. Na Półwyspie Apenińskim osiedlili się prawdopodobnie w XI wieku przed naszą erą i na najbliższe kilkaset lat zdominowali jego północną część. Mieli olbrzymi wpływ na cywilizację rzymską, a sami pozostawali pod wpływem cywilizacji greckiej. Zajmowali się m.in. medycyną i astronomią, posługiwali kalendarzem i pismem.  Etruskowie nie tworzyli jednego państwa, a związek miast, który największa potęgę osiągnął w latach 600-475 p.n.e. W tym czasie panowali nad Kampanią i północną częścią Półwyspu Apenińskiego. Stopniowo jednak ich władza słabła. W 474 roku przegrali bitwę pod Cumae i od tej pory wycofywali się pod naporem Celtów, Greków i Kartagińczyków. Kres niezależności Etrusków wyznaczyła bitwa nad Jeziorem Wadymońskim, gdzie w 283 roku zostali pokonani przez Rzymian. Od tej pory stali się ich sojusznikiem i w ciągu około 200 lat ulegli całkowitej romanizacji.

Wspomniany na wstępie Tarkwiniusz Stary był Etruskiem imieniem Lukamon. Pochodził właśnie z miasta Tarquinia i za panowania Ankusa Marcjusza (642-617 p.n.e) przybył do Rzymu. Został następcą króla i przyjął imię Lucius Tarquinius Priscus. Rządził w latach 617-578 p.n.e. To za jego czasów rozpoczęła się budowa Cloaca Maxima i Circus Maximus. W odnalezionym właśnie grobowcu znajduje się szkielet mężczyzny, który może być spokrewniony z królem.

To wyjątkowe znalezisko, gdyż niezwykle rzadko odkrywa się nienaruszony etruski grób osoby z klasy wyższej - mówi Alessandro Mandolesi z Uniwersytetu w Turynie. Jako, że Etruskowie nie pozostawili po sobie historii pisanej i przed tysiącami lat rozpłynęli się w rzymskim żywiole, wiele z tego, co o nich wiemy, pochodzi właśnie z cmentarzy. Im bardziej bogaty grób, a zatem im wyższa pozycja społeczna pochowanej w niej osoby, tym więcej danych możemy zdobyć.

Grobowiec prezentował się bardzo obiecująco jeszcze przed jego otwarciem. U stóp kamiennej płyty zasłaniającej otwór wejściowy znaleziono wazy i wiele innych naczyń wskazujących, że odbyły się tam rytuały ku czci pochowanej ważnej osoby. Wewnątrz grobowca, po lewej stronie, znajdował się szkielet mężczyzny, obok niego leżała włócznia, a na piersi znajdowały się brosze, wskazujące, że ciało okryte było płaszczem. U stóp zmarłego postawiono wielką brązową wazę oraz naczynia z pożywieniem. Po prawej stronie grobowca naukowcy trafili na kamienne podwyższenie na którym mogły znajdować się szczątki innego spalonego ciała. W górnej części ścian, która została ozdobiona czerwonym pasem, znaleziono gwoździe i, co niezwykle zdumiało specjalistów, niewielką wazę, która wisi na swoim miejscu od 2600 lat. Na podłodze leżały przedmioty związane z pochówkiem, w tym korynckie wazy.

Odkryty właśnie grób znajduje się bardzo blisko dużego Grobowca Królowej, co - zdaniem archeologów - wskazuje, że pochowano w nim osobę z rodziny królewskiej.

Etruskowie grobowiec Rzym Tarkwiniusz Stary