Mieszkają w pobliżu, a zabijają inaczej
31 stycznia 2014, 11:41Grzechotniki Crotalus oreganus helleri zamieszkujące obszary oddalone o 2 godziny jazdy samochodem produkują zupełnie różne jady. U węży z pustynnych okolic Phelan toksyna zawiera białka uszkadzające ściany naczyń i zaburzające krzepnięcie. U gadów z górskiego rejonu Idyllwild jest to zaś neurotoksyna hamująca przesyłanie sygnałów.
Wiadomo, jak nanotekstura łusek węży pomaga w wykorzystaniu własnego ciała do chwytania deszczówki
13 stycznia 2020, 14:15Podczas burz w południowo-zachodnich USA niektóre grzechotniki spijają krople deszczu z łusek na swoim grzbiecie. To niezwykłe zachowanie pomaga im przetrwać w pustynnym środowisku, gdzie rzadko pada. Ostatnio biolodzy ustalili, w jaki sposób nanotekstura łusek węży pomaga w wykorzystaniu własnego ciała do chwytania deszczówki.
W latach deszczowych ukąszeń przez węże jest więcej
6 września 2018, 10:51Grzechotniki i inne jadowite węże częściej kąsają w latach deszczowych niż w okresach suszy.
Bakterie kopiują grzechotniki?
10 września 2008, 12:21Akademicy z Cambridge odkryli, że superbakterie szpitalne, pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa), wytwarzają toksyny przypominające składnik jadu grzechotnika i w ten sposób przełamują linię obrony organizmu.
Nie takie żmijowate szybkie, jak je malują
17 marca 2016, 13:29Wbrew obiegowej opinii żmijowate (Viperidae) nie są wcale najszybciej uderzającymi wężami.
Kopnij węża, to przeżyjesz
1 kwietnia 2019, 12:34Okazuje się, że szczuroskoczki pustynne (Dipodomys deserti) są skrytymi ninja. Zaskoczone przez grzechotniki rogate (Crotalus cerastes) wyskakują w górę, wykonują silne kopnięcie w powietrzu i po odepchnięciu drapieżnika umykają czym prędzej w siną dal.
Grzechotniki jak ludzie. U nich również działa buforowanie społeczne
18 lipca 2023, 15:18Naukowcy z Loma Linda University, uczelni wyższej prowadzonej przez Adwentystów Dnia Siódmego, przedstawili pierwsze dowody wskazujące, że towarzystwo grzechotnika wpływa uspokajająco na innego grzechotnika. Przeprowadzone badania pokazały, że u zestresowanego węża mamy do czynienia ze zjawiskiem społecznego przekazu emocji – buforowania społecznego – czyli sytuacji w której obecność towarzysza zmniejsza stres. Zjawisko to jest szeroko opisywane głównie u ludzi i innych ssaków. Teraz wiemy, że występuje też u węży.
